Wandelen in Noord-Tsjechië (2019)

Categorie: reizen

Waarom deze blog?

Eén van mijn favoriete vakantielanden is Tsjechië. In het verleden ben ik daar regelmatig op vakantie geweest. Ik heb van mijn vakantie in Tsjechië, Slowakije en Polen in 2018 eerder een blog geschreven, waarin mijn eerdere ervaringen terug te lezen zijn.
Tijdens mijn vakantie in september 2019 heb ik voor het eerst een singlereis / wandelvakantie gedaan in Noord-Tsjechië. Deze singlereis / wandelvakantie heb ik geboekt via Kras.nl; de reis was samen met Aktiva Tours georganiseerd. Om mijn ervaringen, en tevens ook foto's, met anderen te delen heb ik deze blog geschreven. Bekijk ook eens mijn foto's op mijn Flickr-pagina.

Trainen voor je wandelvakantie

Een wandelvakantie is hartstikke leuk om te doen. Het is wel aan te raden om vooraf je goed voor te bereiden. Goede wandelschoenen zijn een absolute 'must have' wanneer je op een wandelvakantie gaat. Je doet er goed aan om deze goed in te lopen voordat je echt op reis gaat. In de maand voorafgaand aan mijn vakantie heb ik dan ook iedere dag getraind. Gelukkig heb ik een mooi park in mijn omgeving waar ik dagelijks een wandeling van ongeveer 3km rondom een plas heb gemaakt. Omdat ik tijdens mijn vakanties graag foto's maak, heb ik tijdens mijn dagelijkse wandelingen getraind met mijn fototas op de rug. Hierdoor was mijn rug ook goed getraind en kreeg ik geen last van mijn rug tijdens het wandelen in de vakantie.

Goed voorbereid wandelen

Het klinkt misschien gek, maar tijdens de wandelvakantie zorgde ik er ook voor dat ik verschillende noodvoorzieningen mee nam voor het wandelen. Denk hierbij aan pleisters, een schaartje (voor bijvoorbeeld die pleisters), klein zakmes, hoofdlamp, zaklamp en een rol toiletpapier. Dat laatste is best handig als je onvoorzien een noodstop moet maken midden in een natuurgebied... Tijdens het wandelen doe je er ook goed aan om een fles of bidon water mee te nemen en wat snacks voor wat extra energie. Op deze manier ben je goed voorbereid en kun je zonder zorgen de hele dag fijn wandelen en genieten van de omgeving.
Tijdens één van de wandelingen tijdens de vakantie liep ik een flinke blaar op. Helaas had ik geen blarenpleisters, verband of iets dergelijks bij me. Ter plekke werd het me wel geadviseerd om dat mee te nemen...

Eerste singlereis via Kras.nl

Deze vakantie was mijn eerste ervaring met het reizen door middel van een georganiseerde singlereis. Daarnaast was dit ook de eerste keer dat ik zonder mensen die ik goed ken op vakantie ben gegaan. Dit maakte mij wel erg onzeker, maar ik heb het toch gedaan! Ik heb mijn reis geboekt bij Kras. De informatie en vooral foto's die zij op hun website toonden spraken mij wel aan. Ze hebben nog veel meer reizen, maar omdat Tsjechië door mijn eerdere reizen bekend gebied is, sprak mij deze reis het meeste aan. Voor een eerste singlereis wilde ik toch een beetje zekerheid hebben.
Toen ik de reispapieren ontving, waren een aantal zaken voor mij onduidelijk. Er zaten treintickets van ICE (Intercity Express) naar Tsjechië bij de reispapieren, maar hoe dit precies werkte was voor mij niet helder. Ook het reizen met de tren en vervolgens de overstap op de ICE was voor mij erg onzeker. Gelukkig kon Kras mij geruststellen en goed uitleggen hoe het werkte met de tickets en de organisatie van de reis.

Start van de singlereis

Op uitgerekend vrijdag de 13^e vertrok ik per trein naar de Duitse stad Zittau. Dit ligt bij het drielandenpunt van Duitsland, Polen en Tsjechië. Iedereen vertrok vanuit zijn of haar dichtstbijzijnde treinstation. Uiteindelijk stapten we over op de ICE. Mijn reis begon in Den Bosch waar ik met de trein naar Deventer ben gereisd om vanuit daar verder te reizen met de ICE. In de ICE had ik een vaste zitplaats dat gereserveerd is door Kras. Wel zo fijn wanneer je een lange reis voor de boeg hebt: 14 uur durende heenreis en 16 uur durende terugreis. Tijdens de heenreis leerde ik, in de ICE, meteen de reisgenoten kennen; onze gereserveerde stoelen zaten namelijk bij elkaar. Het reisgezelschap bestond uit 10 vrouwen en 3 mannen (ik was één van de mannen). Ik was de jongste binnen de groep, gevolgd door een vrouw van 39; de rest was 50⁺. In Zittau aangekomen stond er een man met een busje voor ons klaar om ons naar Hotel Pod Zvičinou te brengen. Dit was ook het hotel waar wij de hele week verbleven.
Bij aankomst in het hotel kregen we een heerlijke warme kom linzensoep (elke dag kregen we een andere verse soep) en brood met beleg. Daarnaast kregen we ook meteen ons dagprogramma (.pdf; 119 kb) met alle uitleg voor de komende dagen. Hierin stond alle belangrijke informatie, zoals wanneer we per wandeling zouden vertrekken, welke route we zouden lopen en de tijden voor het eten.

Over het hotel, Hotel Pod Zvičinou

Tijdens de vakantie verbleven we dus in Hotel Pod Zvičinou, dat zoveel betekent als 'aan de voet van Zvičina'; een berg gelegen bij het dorpje Dolní Brusnice. Het hotel was inderdaad zoals in de omschrijving stond, namelijk sober; maar het was verder prima om in te verblijven! Het eten was erg goed: we kregen elke dag om 17 uur een kom heerlijke soep en om 18:30 uur een warme maaltijd en een dessert. Grappig genoeg vond ik de kok een beetje lijken op de Zweedse kok van de Muppets. Hij zag er zo een beetje uit en het Tsjechisch was niet te verstaan.
In het hotel dronken we ook heerlijk bier. De eerste dagen konden we kiezen uit twee bieren, waarbij alleen de Svijany mij als erg lekker is bij gebleven.

De wandeltochten

Vanuit het hotel vertrokken we naar verschillende wandelroutes, direct vanuit het hotel of vanuit een nabijgelegen plaats. In totaal hadden we vijf wandeldagen en één rustdag (dinsdag). De wandelroutes hadden een afstand van ongeveer 15km á 20km. We kregen hierin ook voldoende variatie in landschappen per wandeling. Zo wandelden we verschillende keren door de bossen of tussen weilanden, maar ook door een dorp of stad.
Tijdens de eerste wandeldag kwamen we langs een uitkijktoren op de berg Zvičina. De hoteleigenaar vertelde ons dat deze uitkijktoren vroeger de grens was tussen Duitsland en Tsjechië. De Duitsers hadden een stuk bos op de destijds Duits grondgebied aangelegd, zodat de Tsjechen Duitsland niet in konden kijken.
Op één van de wandeldagen kwamen we langs een mooie sprookjesachtige stuwdam, Přehrada Les Království, nabij Bílá Třemešná en Dvůr Králové. De vertaling van Přehrada Les Království is letterlijk: 'Dam bos koninkrijk'. Dit stuwdam is het oudste stuwdam van Tsjechië. In het hogergelegen gedeelte bij de dam zwemmen karpers en in het lagergelegen gedeelte zwemmen forellen. Even later zagen we ook een vistrap langs de Elbe. De forellen werden gevist en later bereid en gegeten in de nabijgelegen restaurants. De stuwdam is een onderdeel van de rivier de Elbe die hoog in de bergen in het Reuzengebergte begint. Een paar keer wandelden we langs de Elbe of zagen we het, tijdens een andere wandelroute, in de verte liggen.
We bezochten ook tijdens één van de wandelingen Kuks. Kuks staat voornamelijk bekend om de hospital met kruidentuin. Tijdens onze wandeling bezochten we het plaatsje en vooral ook de kruidentuin. In de video zie je er beelden van. Dit was mooi om te bezoeken, maar niet heel erg bijzonder. Achteraf gezien had ik misschien ook de binnenkant van de hospital moeten bezoeken.
Ik had de zwaarte van de wandeltochten zwaarder verwacht. Maar eigenlijk viel het enorm mee. Tijdens één van de eerste wandelingen liep ik wel een blaar op, waar ik de hele week last van had.

Onze (lokale) gidsen

Op de eerste twee wandeldagen van onze vakantie hadden we een lokale gids. Zij kwam uit Dvůr Králové nad Labem en kon redelijk goed Engels. Tijdens de derde wandeldag bezochten we, met de hoteleigenaar die ons toen gidste, Dvůr Králové. Het was leuk om te zien waar de Tsjechische gids vandaan kwam.
De hoteleigenaar was onze gids van maandag tot donderdag en kon ons veel vertellen over de omgeving. Zo vertelde hij ons dat er in sommige plaatsen een bovengrondse stadsverwarming was, dus geen centrale verwarming zoals we die in Nederland kennen. Hierdoor is per huis of bedrijf de temperatuur van de verwarming niet te regelen en moet men dus soms een raam open zetten wanneer het binnen te warm word.
De hoteleigenaar vertelde ons ook dat vaak dingen hergebruikt worden. Tijdens één van de routes zagen we een tuinhuisje met regenpijpen naar beneden lopen. Hier wordt het regenwater opgevangen en hergebruikt om de planten in de tuin water mee te geven. Dit is iets wat je in Nederland niet vaak meer ziet, maar in Tsjechië dus nog wel.

Extra informatie over het gebied

De bossen zitten vol met eetbare en nuttige producten. Volgens de hoteleigenaar komt men nooit met lege handen uit de bossen. De lokale bevolking neemt altijd wel wat mee uit de bossen aan eten of hout om vuur te maken. Regelmatig zagen we dan ook flinke stapels gedroogd hout bij huizen liggen.
Tijdens onze vakantie zaten er 2x (na elkaar) ook basisschoolkinderen in het hotel. Nabij het hotel zat namelijk ook een stuk bos waar kinderen middels bordjes bijvoorbeeld kunnen leren over welke paddenstoelen giftig zijn en welke niet. Tevens waren er ook bordjes aangemaakt om te leren over de dieren die er leven. De klassen namen de paddenstoelen mee uit het bos en gaven dit aan de kok, zodat hij de paddenstoelen kon controleren. Hij verwerkte de paddenstoelen in verschillende gerechten, zoals voor onze laatste vakantiedag de lekkere paddenstoelensoep. Spelenderwijs waren de kinderen dus zowel aan het leren als aan het bewegen in de bossen, een mooie bijkomstigheid. Na het avondeten kregen de kinderen ook nog les in het hotel.
In de winter worden de bergen ook goed gebruikt voor wintersporten, zoals langlaufen en skiën. Op verschillende plekken zagen we dan ook skiliften staan. Aan het einde van onze vakantie zagen we ook dat ze al met een aantal voorbereidingen bezig waren, zoals het maaien van het gras.

Bijna het einde van de reis

Tijdens de laatste wandeldag wandelden we door het Český Ráj (Tjechisch paradijs) / Malá Skála (kleine rots). Dit was een route waarvan ik dacht dat ik deze al kende, maar dat bleek achteraf niet zo te zijn. Tijdens deze wandelroute maakten we verschillende lussen en kwamen we langs prachtige grote zandsteenrotsen. Een van de rotsen vond ik op een etende kameelhoofd lijken en een andere weer op een apenkop. Er was zelfs in één van de rotsen groeven te zien. Mensen gebruikten de rotsen dan om hun messen in te slijpen. Aan het einde van de route hebben we een lekker groot glas bier op. Het was een prachtige route om mijn eerste single- en wandelvakantie af te ronden.

Terugreis naar huis

Op onze laatste vakantiedag, vrijdag, vertrokken we erg vroeg weer terug naar huis. Om 06.45 uur werden we met een taxibus terug gebracht naar Zittau. Vanuit daar gingen we weer met de ICE naar Nederland. Onderweg hadden we flink wat vertragingen, waardoor het soms erg spannend zou worden of we überhaupt de juiste aansluitingen konden krijgen. Uiteindelijk is iedereen goed en wel thuis gekomen. Ik zelf was pas rond 22.30 uur thuis. Het was uiteindelijk een lange reisdag.

Ervaringen

Terugkijkend op de vakantie kan ik zeggen dat dit een zéér geslaagde vakantie was. Het was mijn eerste georganiseerde, zonder mensen die ik zelf ken. De groepssamenstelling was perfect: erg leuke en vriendelijke mensen. Ondanks dat ik (een gedeelte van) het gebied al kende, kwam ik alleen maar op nieuwe plekken terecht. Dankzij de Nederlandse hoteleigenaar kwam ik ook meer over het land te weten. Onder andere over de verschillen met Nederland en de ontwikkelingen in de afgelopen 25 jaar (hij werkt/woont er namelijk 25 jaar).

Reünie met de vakantievrienden

Op zondag 17 november 2019 hadden we onze eerste reünie. Het leek ons leuk om ergens centraal in Nederland te gaan wandelen en af te sluiten met een etentje. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een NS-wandeling van Woudenberg naar Amersfoort. De dag begon met een kopje koffie bij de Starbucks in Amersfoort. Vanuit daar vertrokken we met de bus naar Woudenberg, waar de wandeling begon. De wandeling was ongeveer 18km. Tijdens de wandeling had één van de vakantievrienden getrakteerd op een heerlijke typisch Tsjechische taart (Medovník honingtaart; zie de foto's hier onder. Deze taart heb ik ook voor mijn verjaardag nagemaakt). Uiteindelijk kwamen we weer terug in Amersfoort, waar we slenterden door de straten. Na de wandeling aten we lekker (Oosterse tapas) bij Dara. De reünie voelde als van ouds, zoals we het hadden tijdens onze vakantie. De kans zit er in dat we na een half jaar weer eens wat af gaan spreken.
Vanwege de coronapandemie hebben we een aantal jaar geen reünie kunnen houden. Op zondag 16 oktober 2022 hielden we onze tweede reünie. We wandelden van Vlijmen naar 's-Hertogenbosch. Een route dat ik zelf uitgezet had.

Filmpje

Onderstaande filmpje en foto's zijn gemaakt tijdens de wandelvakantie in 2019.